Ha şimdi ha yarın derken yağmurlar aktı gitti, seller, yer gök deniz... Hiçbir damlasını tadamadım.
Bu gece karanlıkta oturacağım biraz. Sade, sessiz karanlık. Neler getirecek kim bilir.
Çok eskidi bu defter. İçindeki kelimeler toz tuttu artık, kötü şarkılar bile yazılmıyor üzerlerine. Ben eskidim belki de. Sonuna gelirken bir hayatımın, tekrar ediyor sözleri önceki limanların.
Yeni, yepyeni bir yalnızlığa yol alırken sana yaklaştığımı hissediyorum.
Yazamadım, görüntüler karışıyor seçemiyorum, sığamıyorum. Bunları bu defterden okumayacaksın ya, ne büyük kayıp. Oysa neler gizlemiştim bu satırların arasına. Dikkatli bakarsan beni bile görebiliyorsun aslında.
Kayıp satırlarım, kayıp zamanlarım var. Aklımda birçok cümle parlayıp sönüyor ama tam olarak bilmiyorum neden, nasıl kaybettiğimi. Hiç hatırlamıyorum neredeydim, kimdim.
Bu gece karanlıkta oturacağım biraz.
Bu da yeni âdedim, tekrar tekrar yazıyorum. Üzerine şapka koymayı unuttuğum tüm 'a'lardan da özür diliyorum bu vesileyle, elimde bir adet erimiş gofret.
Çok güzel bir yazı
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
YanıtlaSilokadar güzel ki yani kısacık satırlara, kocaman hisler yüklemen okdr ilgimi çeki o ki
YanıtlaSilne diyim ellerine sağlık dert görmesin o eller he bide hep yazsın:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
YanıtlaSil