Çok da geçmedi üzerinden üstelik daha geçen yaz. Ben yere çömelmiştim sen dizime oturmuştun. Bahçenin en tatlı renkli gülünün rengindeydi eteğin, bahçedeki en güzel gülün üzerindeydi. Ben belini sarmıştım sen boynumdan tutunuyordun. Dokunuyorduk birbirimize. Nasıl bir his yayılırdı içimize birbirimize dokunurken hatırlıyor musun? Sırt sırta uyurken bile dokunmak, hissetmek isterdik hatırlıyor musun? Yaşamak ne güzeldi, hatırlamak ne güzel.
Yasak artık hatırlamak, düşünmek seni. İzin vermiyor. Aldı fotoğraflarını, yazdıklarını. Bana hediye aldığın kutu içine doldurup yaktı hepsini. Ateşi seyrettim. Söndü, bir bir söndüler. Zihnimdekilere göz dikti sonra. Siliyor resimlerinin köşelerini, kelimeler çalıyor cümlelerinden. Dayanmak güç. Mevsimler geçiyor. Kuşburnu ağacının yaprakları yok şimdi bir iki çürük meyve kalmış dallarında. Yerler sararmış yapraklarla dolu, çıtır çıtır her adım.
Ayrı bir güzel burada
her mevsim,
her gün,
sensiz ayrı hüzün.
Alışmak ne zor.
her gün,
sensiz ayrı hüzün.
Alışmak ne zor.
yani dicek bişi bulamadım ben gerçekten. Gerçekten okdr bendi ki bu yazı. Ya gerçekten gerçekten ama germekten çok "an" dolu bu yazı ya.
YanıtlaSilo halde bir de senden bekliyoruz o anı anlatan bir yazı; bakalım neler olmuş (:
YanıtlaSilolur o zaman blogumu takip ediyormusun bilmiyorum ama yazıcam senin için bitane an analatan bi yazı merak etme altına da MÇK'ya sevgiler dersem o özel isteküzerine olsun :D
YanıtlaSilvaov hem de bana ithafen! ;)
YanıtlaSilevet okuyorum yazılarını, o anı anlatacağın yazını da bekliyorum.